St Jean Pied do Pont ( of zoiets)
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Jan en Marleen
27 Mei 2016 | Frankrijk, Peyrehorade
We zijn in Frankrijk!
En we hebben onze eerste rustdag sinds 2 weken, in Salamanca, 800 km terug, maar daar blijken we weinig behoefte aan te hebben maar vandaag doen we de was toch maar eens.
Gisteren de Pyreneeën over gefietst en dat was een fluitje van een cent na al die 2300 km met klimmen en dalen.
We zijn in topconditie en het voelt ook zo, goed dus.
Marleen is gisteren maar 1 keer gevallen toen ze een steile heuvel op moest en haar ketting eraf liep tijdens het schakelen naar het kleinste verzet en ineens stilstond op die steile helling...en viel. Ze spaarde gelukkig haar knieën ( die nog steeds niet helemaal genezen zijn ) en heeft alleen wat pleisters om haar vingers. Én gelukkig kwam er geen vrachtwagen om de bocht, anders had ik alleen verder gemoeten en het is heel gezellig zo met z' tweeën.
Gisteren dachten we dat we een ezel hoorden balken op de camping maar het bleek later toch een verstandelijk gehandicapte te zijn. Vanmorgen zag ik hem weer lopen met een zware steen in zijn emmer. Zijn rugzak had ie uitgewassen. En naast onze tent lagen vanmorgen 4 "echte" pelgrims op de grond te slapen. Ze hadden een Franse percolator bij zich voor heerlijke koffie.
En wie zagen we onderweg bij Estella? Hannie en René uit NL en het vroegere NZ.
We hadden al enkele dagen contact en ze waren vanuit het noorden op weg naar Marokko.
Ze volgden de kleine pelgrimswegen naar het zuiden en hadden het eigenlijk al opgegeven toen ze ons zagen. Hartstikke leuk natuurlijk en we brachten de avond en nacht door op dezelfde camping. Kletsen kletsen kletsen en toen gingen we ieder weer door op onze geplande wegen.
St Jean Pied du Pond is een druk stadje, vol toeristen en pelgrims, die hier hun wandeltocht naar Santiago de Compostella beginnen; 900 km lopen dacht ik; buen Camino to them al!
Vanmorgen bleek dat café con leche nu ineens café au lait is geworden en gracias gewoon merci maar het zal wel snel wennen; het is wel heerlijk dat we nu heerlijk Frans kunnen praten want Spaans had toch wel zijn beperkingen voor ons.
Van hieruit proberen we naar het westen te komen om langs de kust naar het noorden te fietsen; we horen dat er een goed fietspad ligt, de velodysee, die we gaan zoeken.
Ondertussen krijgen we ook allerlei adviezen van Fransen hier over leuke eilandjes onderweg aan de Atlantische kust.
We houden jullie op de hoogte en de was is droog ondertussen.
Groeten, Jan
English:
We arrived last night in La Douce France!
Crossing the Pyrenees was quite easy after all the climbing and down hill rides the last 6 weeks.
We are feeling great and strong and happy.
Marleen has gained a few more plasters but is still with us, luckily, because she is a great and lovely travel buddy.
It is great to talk French again because Spanish was not always easy.
And who did we meet??
Hannie and René from NL and many years NZ!
We had contact with them the last week and they were looking for us on the small pilgrim roads and found us just when they had given up hope.....
We spent the night on the same camping ground in Estella and talked a lot about our lives ( off course mainly children and the 12 grandchildren we have together) with lots of wine.
Talking about wine: did you know that pilgrims ( and us) can get free wine out of a tap on a monastery/ vineyard besides the pilgrims path? We knew!
Today is our first day of rest after biking for 2 weeks since Salamanca, 800 km to the south from here, but honestly, we do not need it, just the washing has to be done.
Tomorrow we move on towards the Atlantic coast of France and from there north again.
We will write again, probably.....
Cheers
Jan
En we hebben onze eerste rustdag sinds 2 weken, in Salamanca, 800 km terug, maar daar blijken we weinig behoefte aan te hebben maar vandaag doen we de was toch maar eens.
Gisteren de Pyreneeën over gefietst en dat was een fluitje van een cent na al die 2300 km met klimmen en dalen.
We zijn in topconditie en het voelt ook zo, goed dus.
Marleen is gisteren maar 1 keer gevallen toen ze een steile heuvel op moest en haar ketting eraf liep tijdens het schakelen naar het kleinste verzet en ineens stilstond op die steile helling...en viel. Ze spaarde gelukkig haar knieën ( die nog steeds niet helemaal genezen zijn ) en heeft alleen wat pleisters om haar vingers. Én gelukkig kwam er geen vrachtwagen om de bocht, anders had ik alleen verder gemoeten en het is heel gezellig zo met z' tweeën.
Gisteren dachten we dat we een ezel hoorden balken op de camping maar het bleek later toch een verstandelijk gehandicapte te zijn. Vanmorgen zag ik hem weer lopen met een zware steen in zijn emmer. Zijn rugzak had ie uitgewassen. En naast onze tent lagen vanmorgen 4 "echte" pelgrims op de grond te slapen. Ze hadden een Franse percolator bij zich voor heerlijke koffie.
En wie zagen we onderweg bij Estella? Hannie en René uit NL en het vroegere NZ.
We hadden al enkele dagen contact en ze waren vanuit het noorden op weg naar Marokko.
Ze volgden de kleine pelgrimswegen naar het zuiden en hadden het eigenlijk al opgegeven toen ze ons zagen. Hartstikke leuk natuurlijk en we brachten de avond en nacht door op dezelfde camping. Kletsen kletsen kletsen en toen gingen we ieder weer door op onze geplande wegen.
St Jean Pied du Pond is een druk stadje, vol toeristen en pelgrims, die hier hun wandeltocht naar Santiago de Compostella beginnen; 900 km lopen dacht ik; buen Camino to them al!
Vanmorgen bleek dat café con leche nu ineens café au lait is geworden en gracias gewoon merci maar het zal wel snel wennen; het is wel heerlijk dat we nu heerlijk Frans kunnen praten want Spaans had toch wel zijn beperkingen voor ons.
Van hieruit proberen we naar het westen te komen om langs de kust naar het noorden te fietsen; we horen dat er een goed fietspad ligt, de velodysee, die we gaan zoeken.
Ondertussen krijgen we ook allerlei adviezen van Fransen hier over leuke eilandjes onderweg aan de Atlantische kust.
We houden jullie op de hoogte en de was is droog ondertussen.
Groeten, Jan
English:
We arrived last night in La Douce France!
Crossing the Pyrenees was quite easy after all the climbing and down hill rides the last 6 weeks.
We are feeling great and strong and happy.
Marleen has gained a few more plasters but is still with us, luckily, because she is a great and lovely travel buddy.
It is great to talk French again because Spanish was not always easy.
And who did we meet??
Hannie and René from NL and many years NZ!
We had contact with them the last week and they were looking for us on the small pilgrim roads and found us just when they had given up hope.....
We spent the night on the same camping ground in Estella and talked a lot about our lives ( off course mainly children and the 12 grandchildren we have together) with lots of wine.
Talking about wine: did you know that pilgrims ( and us) can get free wine out of a tap on a monastery/ vineyard besides the pilgrims path? We knew!
Today is our first day of rest after biking for 2 weeks since Salamanca, 800 km to the south from here, but honestly, we do not need it, just the washing has to be done.
Tomorrow we move on towards the Atlantic coast of France and from there north again.
We will write again, probably.....
Cheers
Jan
-
27 Mei 2016 - 16:47
Anja:
Ha, de eerste als ik snel type! Valt niet mee op m'n phone! Hebben even geen internet op iPad dus moet het op deze manier! Gelukkig valt het vallen van Marleen mee en zijn jullie de Pyreneeën over! Frankrijk klinkt toch weer iets dichter bij. Geniet van jullie rustdag en dan er weer tegenaan. Xxx
-
27 Mei 2016 - 17:26
Mark:
Nou Jan, je hebt weer niet genoeg dóórgedacht. Wanneer die vrachtauto wel om de hoek was komen rijden, dan waren wij snel naar jullie toe gekomen, want zoveel houden we van Marleen! En dan was je mee teruggereden naar Nederland en dan was je vakantie nu al voorbij. Da's pas ècht erg !! -
27 Mei 2016 - 21:54
Connie:
Goh, het schiet al op en wat leuk dat jullie hannie en René tegenkwamen! Nou veel sterkte verder en natuurlijk veel fietsplezier
X connie -
27 Mei 2016 - 23:08
Willemijn:
Hi lieve broer en zusje,
Goh, al in St Jean le Port in de Pyreneen!! Geweldig, chapeau!! En wat leuk, dat jullie Hannie en Rene nog tegenkwamen! Jammer van je val Marleen, hopelijk hou je er niks van over...uitkijken!!, dan maar minder snel, Jan wacht wel op je!
Hier lekker rustig. Hans is in Nederland, bracht die hond voor zijn jongste kleinzoon, die 10 werd gisteren.
Hij is nu in Oosterhout, heeft me straks gebeld. Ik had een verrassing vanmiddag, een bridgecollega had me wat plantjes beloofd en die ging ik ophalen....ik kwam met een volle stationwagen vol met planten terug!! Inclusief mooie potten, zij wilden minder planten in de tuin, geen echte liefhebbers zoals ik dus. Er zat een stefanotus bij in knop, mini orchideetjes, een fycus benjamini..nou ja ik was helemaal beduusd. Morgen na de boodschappen dus plantdag!
Enfin, ik vermaak me hier wel, jullie ook nu je zo'n conditie hebt opgebouwd begreep ik. Hoe is het weer nu bij jullie? Nog steeds koud en regen? Hier 25*c vandaag in de schaduw, heerlijk dus.
Nog een heel goeie reis verder,..LIEFS XXXXXXXX Willemijn -
28 Mei 2016 - 00:38
Ingeborg Westerbeek:
Ha, Jan en Marleen,
Ik volg jullie reisverslag natuurlijk op de voet. He, ... al in Frankrijk. Dat is alweer een stukje dichterbij.
Ik hoop, dat het goed gaat met jullie. Voor mij is de drukste tijd van het jaar aangebroken. Voorbereidingen voor het nieuwe jaar. En dat zal het laatste jaar zijn van mijn werkzame leven ..... Snik, ... toch een nieuw tijdperk aan het naderen. Op dit moment kijk ik er nog niet juichend tegenaan, maar dat kan natuurlijk nog komen. Oma worden vond ik eerst ook niet zo'n geweldig idee, maar nu het zo is, blijkt het toch wel leuk te zijn. Dus afscheid nemen van een periode van je leven kan misschien best meevallen als het eenmaal zover is.
Ik hoop, dat jullie nog een voorspoedige reis hebben, zodat we gauw weer bij kunnen praten.
Veel liefs,
Ingeborg -
28 Mei 2016 - 09:49
Els :
Geweldig weer Jan en Marleen, jullie hebben een conditie van twintigers. Gelukkig is de val van Marleen niet zo ernstig en zijn haar knieën gespaard gebleven. Toch heeft zij wel iedere keer pech. Weet je zeker dat Jan de zaak niet saboteert;))? Ja Jan als jij cynisch bent over vrachtwagens en zo, mag ik het ook zijn, toch? Leuk dat jullie vrienden zijn tegen gekomen. Le monde est petit. Bonne continuation!
Liefs, Els & Eduard -
29 Mei 2016 - 00:02
Ance:
Hoi Jan en Marleen,
Goed hoor dat jullie al zo ver zijn. Hopelijk geen negatieve gevolgen voor Marleen na haar val. En jij Jan, val jij nooit of schrijf je daar dan niet over?
Vinden jullie het nog steeds leuk om elke dag weer op die fiets te klauteren en het avontuur tegemoet te gaan.
In ieder geval veel succes verder en fiets 'm d'r uit.
Liefs
Ance
-
29 Mei 2016 - 10:10
Jan En Marleen Bastiaanssen En Lucas:
Nou jullie kunnen ook cynisch zijn!
En nee, ik val nooit...sofar. Ik ben gewoon ietsjes handiger op fietsen maar Marleen doet haar best ( om erop te blijven). De schade valt echt mee. De schade van de erge val op haar knieën, 5 weken terug, is wel droog en heeft geen verband meer, maar was wel een erge diepe wond maar geen infectie gelukkig. Komt wel goed.
En Mark: heerlijk nog een maand doorfietsen en dan komen we in NL eerst bij jullie op bezoek, want jullie wonen ongeveer op onze route vanuit het zuiden en ons tentje pas vast wel in jullie tuin.....
Willemijn geniet van je plantag en Els, ik ben echt altijd heel lief voor Marleen. Inge sterkte met je laatste loodjes en Anja ( ja, je was de eerste!) en Ance en Connie, bedankt voor de reacties.
We zitten even binnen de overkomende onweersbuien af te wachten.
Het heeft de hele nacht geregend, maar wijzelf zijn lekker droog en warm gebleven in ons tentje. Temperatuur is trouwens lekker om te fietsen en de zon komt er regelmatig door.
We rijden nu naar de kust waar we vanavond wel ergens zullen kamperen aan de velodysee ( fietspad langs de westkust in Frankrijk.
Gr Jan -
26 Juni 2016 - 22:52
Mariët:
Dag Jan en Marleen,
In St Jean Pied de Port ontmoette ik jullie op 26 mei toen jullie een rustdag hadden en ik aan de voet van de beklimming van de Pyreneeën stond. Ik heb nog twee foto's van jullie en die wil ik graag aan jullie mailen. Nemen jullie even contact met mij op?
Groetjes Mariët
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
