Vienne, a bit of Slovakia and now in Budapest
Door: Marleen and Jan
Blijf op de hoogte en volg Jan en Marleen
05 Juli 2017 | Hongarije, Boedapest
Wenen...daar waren we gebleven. Wenen was prachtig, statig, groots en imposant, een momument van een rijk verleden! Wat was er hier veel gebeurd over de eeuwen heen. Van Romeinen tot Habsburgers, invallen van Kelten, Mongolen en Turken, politiek centrum van Europa bij tijd en wijle, plaats van hoogstaande culturen wetenschap en de stad van Mozart en vele andere componisten, Hundertwasser etc etc. Ik denk dat je gemakkelijk een week kunt vullen met het bezoeken van alle musea. Wij hadden maar 1 dag en hebben rondgewandeld, de Stefansdom bekeken en meerdere andere mooie gebouwen en een aantal ritjes met de metro!!! ;-))) ipv met de fiets! Was echt genieten!! Hoera!
Op vrijdag 30/6 reden we met de wind in de rug, op hoge snelheid langs het Donaukanaal, richting Slowakije. Dat was maar goed ook, want het was een oersaai stuk op een dijk zonder ook maar enige variatie in het landschap.
Na 60km kwam de grens, waar we naarstig opzoek gingen naar een bordje..maar helaas.... Geen grensovergang op t fietspad te bekennen enkel een restaurant met aankondigingen in een voor ons onleesbare taal, dus we waren eroverheen! Op naar Bratislava, voor brood en kaas voor de lunch. Dat vinden we bij de Lidl, zowaar vrij gemakkelijk te vinden met behulp van Jans' geliefde GPS...ondanks de plotselinge drukte in de stad.
Wij vluchtten maar weer gauw die stad uit en gingen op zoek naar een bankje langs t fietspad, want we hadden inmiddels wel honger gekregen. Veel soeps was t niet dat bankje, van gezellige plekjes maken hebben ze in die ex-communistische staten blijkbaar niet veel kaas gegeten.....Wij aten brood met kaas....
Aangezien we niet bij die stad wilden kamperen reden we door. Nog 26 km en toen kwamen we Hongarije binnen. Dit keer met grensbordje en zelfs een politieauto, maar ze vroegen ons niet eens waar we vandaan kwamen of waar we naartoe gingen...nou dan niet, dachten wij en peddelden door.
Hongarije, een andere wereld! Echt wel! Erg landelijk, veel akkers met oa zonnebloemen, tarwe, aardappelen en suikerbieten. Dorpen met wat armoediger huizen, met allemaal een hek ervoor/erom dat ook werkelijk met een sleutel afgesloten wordt (ivm diefstal?) geen trottoirs voor de huizen maar gras, we zien ook nieuwbouw, best goede huizen en ook die hebben die afschuwelijke omheiningen...jammer. De bevolking is erg gevarieerd van uiterlijk...ik kan geen standaard Hongaar ontdekken in die mengeling; waarschijnlijk een gevolg van de vele verschillende volksverhuizingen, immigraties etc.
De taal is onherkenbaar!!! Ze zetten de vreemdste combinatie van medeklinkers achter elkaar en hoe je t uitspreekt...geen idee. Het is een van de moeilijkste talen om te leren, horen we.
De wegen zijn ook anders, vaak ontbreken fietspaden en is de weg een soort van betonnen lappendeken geworden van alle reparaties. Gevaarlijk hobbelig en vol gaten meestal. Het is echt uitkijken geblazen wat, met wat wisselende lichtval door de bomen om ons heen, soms echt niet meevalt. Maar ik heb Jan, mijn goede begeleider die me alle kuilen wijst!
De automobilisten zijn snel! Ze houden ervan om flink gas te geven...wij niet......maar gelukkig wijken ze wel uit voor ons. En op een paar keer schrikken na, is het goed gegaan hoor!
De campings zijn nogal wisselend, soms echt helemaal waardeloos, onverzorgd, leeg, kaal en ongezellig...tot leuke veldjes achter iemands huis of ook wel een heel mooi verzorgde camping vol met families die gezellig langs de Donau kampeerden. Het voornaamste is, dat we iedere dag een onderkomen vinden, iedere dag ons favoriete ontbijt kunnen eten in de tent, iedere dag een verse lunch eten en meestal bij de Lidl een behoorlijk voedzame hap scoren voor t avondeten. Soms met wijn, soms niet. Trouwens uit eten is behoorlijk goedkoop hier, dus doen we dat ook wat vaker.
Tijdens het fietsen heb je veel tijd om te mijmeren en ik zit dan zo te bedenken hoe ongelooflijk het toch is dat je lichaam dat eten om kan zetten in energie, dat ons weer de pedalen laat draaien, zodat we een hele hoop van de wereld kunnen zien.....wonderlijk!
We fietsen een dag of 3 door Hongarije en nemen dit, voor ons nieuwe land in ons op. Ik vind het echt geweldig dat het zo anders blijkt te zijn! De moeite waard! En dan....dan komen we in Boedapest aan!
Iedere keer als je als fietser een grote stad nadert kom je door de vreemdste steegjes, weggetjes, achterbuurtjes, kades, industrieterreinen, parkjes, etc etc binnen. Je kunt er geen touw aan vastknopen waar je bent, het is heel erg uitkijken, met zoveel indrukken ineens, bochtjes, stoepen en ander verkeer....en t duurt een eeuwigheid voor je dan eindelijk in t centrum belandt. Heel vreemd! Maar ik volg gewoon Jan en Jan volgt het paarse lijntje op de GPS..en het komt goed. Boedapest dus!
We zijn moe en blij er te zijn.
En vandaag beseffen we des te meer waarom: wat een pracht van een stad! Wat een mooie gebouwen (het parlement, de Stefanskerk, het paleis van Buda...alles is sprookjesachtig mooi. En als je dan ziet wat je hier allemaal zou kunnen doen, dan is een citytrip naar deze stad in de toekomst wel iets dat ik op mijn lijstje zou willen zetten.
Maar wij gaan verder...er is meer te fietsen nog.
Dus lieve mensen, tot de volgende keer!
Liefs voor jullie en bedankt voor t lezen!
Xxx Marleen
And for the readers who still don't understand the Dutch language, here in short some English sagas:
Marleen left you behind in Vienna, a city that was through the centuries a turntable between peoples and a link between west and east.
Vienna was also on the Limes of the Roman Empire and that's why we were here this week on our bikes, although we explored the city using the very efficient Metro system.
We stared at the awesome big buildings and at the men dressed as young Mozarts who tried to sell us, and not only us, tickets to operas and musical performances in churches and other great places.
I remembered the beautiful checkered glazed tiled roof from the Stephans Dom from which I took a black and white picture in 1968.
49 Years later now, my digital camera produces a color picture (wow, progress) and the roof looks a lot better.
We manage to find every night another place to pin our tent down, the weather is nice, the wind usually in the back and we sleep and eat and drink well, life is a breeze.
What we do not like is that they changed the name of a camping reception into "Anmeldung".... we liked the warm word "Reception" much better...
From Vienna is was not far to Slovakia ( Bratislava)' where they had a Lidl and a lot of factories and busy fast cars. The same day we made it to the next country: Hungary.
The bike roads have gone.....badly tar sealed roads, lacking white lines and filled with holes that they tried to patch, have created an image of an old repaired blanket.
Hard on the spokes, hard on the bottoms, hard on the little tins of coffee creamer that are leaking just like the shampoo and the dishwash liquid, that was stored in the small container, that we used to store our developed film rolls in, in the pre-digital time.
A real mess in the right red front bag.
We even had our first hills after 1500 km of nearly flat terrain along rivers. Good practice though for the coming hills in Romania in a couple of weeks.
The villages here look more like France in the sixties, quite charming.
Old people ( our age) look like our parents when they were our age, but they have modern Japanese and European cars and they go fast, although they give us enough space, so far.
It doesn't feel safe and it is noisy and you have to look in your mirror all the time ( yes we have mirrors!).
Attention, all the time and warning Marleen for the holes in the road because you can get stuck in it and that would be the and of a nice long bike ride...
The language is very difficult to understand. Many people luckily speak some German and some younger folks speak the real language, English.
Places have names like Mosonmagyaróvár and Ásványrráró although the last one had only 1 "r" in the name but who bothers?
We end up in wonderful places to eat along the Danube with lots of meat and very little vegetables but we bike extremely well on those treats.
Beer comes usually in half liters, very welcome in the warm sweaty weathers. Even Marleen has started drinking beer!
The bike has a low priority in the transport system here and bike roads, if they exist at all, can suddenly stop at a sharp curb edge to change into a car road or footpath full of barriers like light posts and parked cars or.....I don't know.....just a nightmare sometimes to find your way through it.
But after a few ferries over side arms of the Danube we found indeed Budapest at the end of all those paths and then it took us hours to cross this amazing chaotic city, with traffic lights on every corner and cars fighting for their space and we with our bikes looking for gaps between them and then we found a garden behind an old house what they called BikersCamp and that's where I now sit to write you this long story from eastern Europe.
We did 1900 km until today and on this gorgeous Wednesday, 5th of July 2017, we will visit the city of Budapest.
And we just returned......tired but satisfied.
Great parliaments building on the shore of the Danube. Great also in the sense of enormous and beautiful.
We had a ticket for all public transport in the city that also allowed us too to use the riverboat to Római-fürdō, where we missed a boat back and used our time for a Greek salad and fries and returned by boat an hour later.
It felt like we had a river cruise in Hungary. May be it was.
We used the ticket for busses, trams and the metro system. You even can use it for free thermal pools and entrance for museums etc etc. But it all costs of course.......:the ticket was €5.50 = about $NZ8....for 24 hours....what a bargain!
At the end we had a meal in the Vazham market, stewed beef and potatoes and Marleen had chicken and cauliflower.
We visited Buda and Pest, yes the two sides of the Danube, and we really recommend this city for a visit.
Now, very thirsty, I have a can of Ottakringer Spezial Beer...it's still hot ( no, not the beer, but the evening air) and I give the IPad to Marleen, so she can finish her Dutch part.
Tomorrow we will bike again.
Jan
Op vrijdag 30/6 reden we met de wind in de rug, op hoge snelheid langs het Donaukanaal, richting Slowakije. Dat was maar goed ook, want het was een oersaai stuk op een dijk zonder ook maar enige variatie in het landschap.
Na 60km kwam de grens, waar we naarstig opzoek gingen naar een bordje..maar helaas.... Geen grensovergang op t fietspad te bekennen enkel een restaurant met aankondigingen in een voor ons onleesbare taal, dus we waren eroverheen! Op naar Bratislava, voor brood en kaas voor de lunch. Dat vinden we bij de Lidl, zowaar vrij gemakkelijk te vinden met behulp van Jans' geliefde GPS...ondanks de plotselinge drukte in de stad.
Wij vluchtten maar weer gauw die stad uit en gingen op zoek naar een bankje langs t fietspad, want we hadden inmiddels wel honger gekregen. Veel soeps was t niet dat bankje, van gezellige plekjes maken hebben ze in die ex-communistische staten blijkbaar niet veel kaas gegeten.....Wij aten brood met kaas....
Aangezien we niet bij die stad wilden kamperen reden we door. Nog 26 km en toen kwamen we Hongarije binnen. Dit keer met grensbordje en zelfs een politieauto, maar ze vroegen ons niet eens waar we vandaan kwamen of waar we naartoe gingen...nou dan niet, dachten wij en peddelden door.
Hongarije, een andere wereld! Echt wel! Erg landelijk, veel akkers met oa zonnebloemen, tarwe, aardappelen en suikerbieten. Dorpen met wat armoediger huizen, met allemaal een hek ervoor/erom dat ook werkelijk met een sleutel afgesloten wordt (ivm diefstal?) geen trottoirs voor de huizen maar gras, we zien ook nieuwbouw, best goede huizen en ook die hebben die afschuwelijke omheiningen...jammer. De bevolking is erg gevarieerd van uiterlijk...ik kan geen standaard Hongaar ontdekken in die mengeling; waarschijnlijk een gevolg van de vele verschillende volksverhuizingen, immigraties etc.
De taal is onherkenbaar!!! Ze zetten de vreemdste combinatie van medeklinkers achter elkaar en hoe je t uitspreekt...geen idee. Het is een van de moeilijkste talen om te leren, horen we.
De wegen zijn ook anders, vaak ontbreken fietspaden en is de weg een soort van betonnen lappendeken geworden van alle reparaties. Gevaarlijk hobbelig en vol gaten meestal. Het is echt uitkijken geblazen wat, met wat wisselende lichtval door de bomen om ons heen, soms echt niet meevalt. Maar ik heb Jan, mijn goede begeleider die me alle kuilen wijst!
De automobilisten zijn snel! Ze houden ervan om flink gas te geven...wij niet......maar gelukkig wijken ze wel uit voor ons. En op een paar keer schrikken na, is het goed gegaan hoor!
De campings zijn nogal wisselend, soms echt helemaal waardeloos, onverzorgd, leeg, kaal en ongezellig...tot leuke veldjes achter iemands huis of ook wel een heel mooi verzorgde camping vol met families die gezellig langs de Donau kampeerden. Het voornaamste is, dat we iedere dag een onderkomen vinden, iedere dag ons favoriete ontbijt kunnen eten in de tent, iedere dag een verse lunch eten en meestal bij de Lidl een behoorlijk voedzame hap scoren voor t avondeten. Soms met wijn, soms niet. Trouwens uit eten is behoorlijk goedkoop hier, dus doen we dat ook wat vaker.
Tijdens het fietsen heb je veel tijd om te mijmeren en ik zit dan zo te bedenken hoe ongelooflijk het toch is dat je lichaam dat eten om kan zetten in energie, dat ons weer de pedalen laat draaien, zodat we een hele hoop van de wereld kunnen zien.....wonderlijk!
We fietsen een dag of 3 door Hongarije en nemen dit, voor ons nieuwe land in ons op. Ik vind het echt geweldig dat het zo anders blijkt te zijn! De moeite waard! En dan....dan komen we in Boedapest aan!
Iedere keer als je als fietser een grote stad nadert kom je door de vreemdste steegjes, weggetjes, achterbuurtjes, kades, industrieterreinen, parkjes, etc etc binnen. Je kunt er geen touw aan vastknopen waar je bent, het is heel erg uitkijken, met zoveel indrukken ineens, bochtjes, stoepen en ander verkeer....en t duurt een eeuwigheid voor je dan eindelijk in t centrum belandt. Heel vreemd! Maar ik volg gewoon Jan en Jan volgt het paarse lijntje op de GPS..en het komt goed. Boedapest dus!
We zijn moe en blij er te zijn.
En vandaag beseffen we des te meer waarom: wat een pracht van een stad! Wat een mooie gebouwen (het parlement, de Stefanskerk, het paleis van Buda...alles is sprookjesachtig mooi. En als je dan ziet wat je hier allemaal zou kunnen doen, dan is een citytrip naar deze stad in de toekomst wel iets dat ik op mijn lijstje zou willen zetten.
Maar wij gaan verder...er is meer te fietsen nog.
Dus lieve mensen, tot de volgende keer!
Liefs voor jullie en bedankt voor t lezen!
Xxx Marleen
And for the readers who still don't understand the Dutch language, here in short some English sagas:
Marleen left you behind in Vienna, a city that was through the centuries a turntable between peoples and a link between west and east.
Vienna was also on the Limes of the Roman Empire and that's why we were here this week on our bikes, although we explored the city using the very efficient Metro system.
We stared at the awesome big buildings and at the men dressed as young Mozarts who tried to sell us, and not only us, tickets to operas and musical performances in churches and other great places.
I remembered the beautiful checkered glazed tiled roof from the Stephans Dom from which I took a black and white picture in 1968.
49 Years later now, my digital camera produces a color picture (wow, progress) and the roof looks a lot better.
We manage to find every night another place to pin our tent down, the weather is nice, the wind usually in the back and we sleep and eat and drink well, life is a breeze.
What we do not like is that they changed the name of a camping reception into "Anmeldung".... we liked the warm word "Reception" much better...
From Vienna is was not far to Slovakia ( Bratislava)' where they had a Lidl and a lot of factories and busy fast cars. The same day we made it to the next country: Hungary.
The bike roads have gone.....badly tar sealed roads, lacking white lines and filled with holes that they tried to patch, have created an image of an old repaired blanket.
Hard on the spokes, hard on the bottoms, hard on the little tins of coffee creamer that are leaking just like the shampoo and the dishwash liquid, that was stored in the small container, that we used to store our developed film rolls in, in the pre-digital time.
A real mess in the right red front bag.
We even had our first hills after 1500 km of nearly flat terrain along rivers. Good practice though for the coming hills in Romania in a couple of weeks.
The villages here look more like France in the sixties, quite charming.
Old people ( our age) look like our parents when they were our age, but they have modern Japanese and European cars and they go fast, although they give us enough space, so far.
It doesn't feel safe and it is noisy and you have to look in your mirror all the time ( yes we have mirrors!).
Attention, all the time and warning Marleen for the holes in the road because you can get stuck in it and that would be the and of a nice long bike ride...
The language is very difficult to understand. Many people luckily speak some German and some younger folks speak the real language, English.
Places have names like Mosonmagyaróvár and Ásványrráró although the last one had only 1 "r" in the name but who bothers?
We end up in wonderful places to eat along the Danube with lots of meat and very little vegetables but we bike extremely well on those treats.
Beer comes usually in half liters, very welcome in the warm sweaty weathers. Even Marleen has started drinking beer!
The bike has a low priority in the transport system here and bike roads, if they exist at all, can suddenly stop at a sharp curb edge to change into a car road or footpath full of barriers like light posts and parked cars or.....I don't know.....just a nightmare sometimes to find your way through it.
But after a few ferries over side arms of the Danube we found indeed Budapest at the end of all those paths and then it took us hours to cross this amazing chaotic city, with traffic lights on every corner and cars fighting for their space and we with our bikes looking for gaps between them and then we found a garden behind an old house what they called BikersCamp and that's where I now sit to write you this long story from eastern Europe.
We did 1900 km until today and on this gorgeous Wednesday, 5th of July 2017, we will visit the city of Budapest.
And we just returned......tired but satisfied.
Great parliaments building on the shore of the Danube. Great also in the sense of enormous and beautiful.
We had a ticket for all public transport in the city that also allowed us too to use the riverboat to Római-fürdō, where we missed a boat back and used our time for a Greek salad and fries and returned by boat an hour later.
It felt like we had a river cruise in Hungary. May be it was.
We used the ticket for busses, trams and the metro system. You even can use it for free thermal pools and entrance for museums etc etc. But it all costs of course.......:the ticket was €5.50 = about $NZ8....for 24 hours....what a bargain!
At the end we had a meal in the Vazham market, stewed beef and potatoes and Marleen had chicken and cauliflower.
We visited Buda and Pest, yes the two sides of the Danube, and we really recommend this city for a visit.
Now, very thirsty, I have a can of Ottakringer Spezial Beer...it's still hot ( no, not the beer, but the evening air) and I give the IPad to Marleen, so she can finish her Dutch part.
Tomorrow we will bike again.
Jan
-
05 Juli 2017 - 23:06
Pam:
Wow! I am still in awe. You are both very brave to be biking in those conditions. Keep an eye out I'd say. Life in lil' ol' NZ will seem quite tame after this.
We are both well and looking forward to taking Olive and Sam to Paihia during the first week of the school holidays and then looking after Aisling in Wellington, during the second week. While we are there I will be flying over to see brother Roger, who has pancreatic cancer and is very frail, only 45 kilos. He is in hospital and Dan and Rueben, his sons, are there, helping to manage his care. Brother Brian called in yesterday and his prognosis is good, due to some new medication, and he and Vanessa are going over to South Africa next month to go on a safari. So it goes.
Well, keep on enjoying your travels.
Lots of love,
Pam -
06 Juli 2017 - 00:16
Els Damhuis:
Hoi Jan en Marleen, geweldig om met jullie verslagen mijn aardrijkskunde- en geschiedenisles weer op te rakelen. Budapest is inderdaad een citytrip waard. Wij zijn er geweest met een groep studievriendenkoppels in 2015 en hebben toen ook een dag gefietst met een gids. De Hongaarse taal lijkt naar zeggen wat op Fins, wat klank betreft, ook niet te verstaan of te leren. Nog veel plezier, goed weer en mooie sceneries. Liefs,
Els en Eduard -
06 Juli 2017 - 00:24
Hans:
Lieve zwager en schoonzus, jullie verslag met interesse gelezen.....wat komen jullie op veel plaatsen in de wereld...en dan nu weer fietsend. Geweldig hoor. Jullie verslag ademt plezier en optimisme en ook het genoegen van samen zijn. Rijd lekker door en de verslagen...keep them coming. Wij zijn een weekje naar Zweden waar dochter Jacqueline 50 wordt. Lieve groeten van ons beiden Hawi -
06 Juli 2017 - 01:08
Willemijn:
Hi lieve broer en zusje,
Fijn om jullie uitgebreide verslag te lezen. Ja jullie komen nog eens ergens!. Budapest, een stad die wel een bezoek waard is, jammer dat jullie daar zo kort blijven. Hoe is het weer daar? Hier nog steeds heet, boven de 30"C. Maar we vertrekken een weekje naar Zweden om Jacquelines verjaardag te vieren. 50 is wel een bezoekje waard he?
Wij zijn gezond en jullie ook te horen, wel weer een uitdaging he?
Nou niet alleen fietsen, maar ook genieten van de mooie dingen onderweg
Liefs -
06 Juli 2017 - 02:45
Anja:
Geweldig weer om te lezen hoe jullie reis verloopt. Hier alles goed buiten een paar mankementjes van lichamelijke aard. Maak je geen zorgen, gaat wel weer over. Tot je volgende bericht! Xxx voor allebei -
06 Juli 2017 - 18:15
Ietje:
Dag fietsavonturiers,
Wat een geweldig mooi verslag heb je weer geschreven, Marleen je weet dat wij ook van fietsen houden, maar zulke tochten doen wij jullie toch echt niet na!
Geniet van jullie verdere reis en ik kijk weer uit naar jullie volgende reisverslag.
Lieve groetjes ,
Ietje -
06 Juli 2017 - 18:55
Theresa:
Hi Marleen and Jan,
We are still faithfully following your reports, interesting Budapest. I have heard from a friend the many compliments about the city, but meat is the main part of the diet there, so it would be a short trip if we visited !
Take care amongst those crazy car drivers !
Look forward to the next episode.
All the best Theresa x -
07 Juli 2017 - 01:45
Ingeborg:
Hallo Marleen en Jan,
Ongelooflijk wat jullie zo op je pad tegenkomen. Prachtig weer om jullie reisverslag te lezen.
Veel succes weer de komende dagen .
xxx Ingeborg -
08 Juli 2017 - 06:26
Judith En Hermi:
Je schrijft prachtig Marleen. Alsof je het zelf meemaakt. We volgen jullie zoveelste fietsvakantie met veel plezier en het blijft boeiend, spannend en bijzonder om dit met je lijf te doen. Geniet verder en tot gauw. Liefs Judith en Hermi xx -
08 Juli 2017 - 06:59
Joe Cama:
Sounds like a wonderful trip guys. I'll have to put that down on my list. Remember to call out "care back" Jan to warn Marlene, like I taught you. I am enjoying your posts and look forward to receiving them. Take care and stay safe. Cheers - Joe -
08 Juli 2017 - 06:59
Joe Cama:
Sounds like a wonderful trip guys. I'll have to put that down on my list. Remember to call out "care back" Jan to warn Marlene, like I taught you. I am enjoying your posts and look forward to receiving them. Take care and stay safe. Cheers - Joe -
15 Juli 2017 - 19:51
Connie:
Mooi om te lezen.
Valt de warmte mee Marleen?
Veel succes en plezier de komende week
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
