Siena

SIENA

Moet minstens een week geleden zijn dat we jullie schreven.
We komen vaak moe aan op een plaats om te overnachten; niet dat het dan laat is maar we zetten de tent op, drinken een biertje en een wijntje, maken eten en dan wordt het donker en slapen we een lange nacht totdat het weer licht wordt en Marleen havermout met yoghurt en fruit klaarmaakt terwijl ik de koffie zet.
Het duurt steeds 2 uur voor alles gepakt is we weer op het zadel zitten.
Maar we waren gebleven ergens ten westen van het Gardameer.
Het weer is onrustig; dreigende wolken aan de noordkant van het meer Blij dat onze bestemming naar het zuid oosten is. De regen blijft nog even uit en we hebben een gezellige broodje met plaatselijke kaas op een prachtig plein omringd door eeuwenoude gebouwen in het centrum van Brescia.
In de middag haalt de regen ons toch weer in en overvalt ons zelfs en we vluchten onder een afdakje van een onbewoond huis.
Als het even ophoudt vinden we een mobiel huisje op een camping in Desenzane en daar blijven we 2 nachten want het blijft regenen.....
Ik doe wat onderhoud aan de fietsen, remmen vervangen, banden pompen en hier en daar een schroefje bijdraaien om mezelf toch het idee te geven dat we niet nalatig zijn wat onze vervoersmiddelen betreft. Trouwens soms, wanneer je met 50km per uur de heuvel afsuist, denk je, naast de kuilen in het asfalt, aan betrouwbaarheid van je remmen.
De pizza was weer heerlijk in Desenzane, maar pizza in Italië, met een fles Chanti is altijd lekker.
De regen lijkt te stoppen en we rijden door naar Mantova. Een gemakkelijke vlakke rit, vaak op grindweggetjes langs irrigatie kanalen.
De Po vlakte lijkt wel Hollands terrein met hele leuke dorpjes zoals Castellare, Lagusello en Monzambano. We doen ook maar 65 km en slapen op een kleine camping bij een boerderij.
De volgende dag, 4 september 2018, weer een vlakke dag met ruim 100 km.
De lucht zit vol met witte wolkjes vliegjes. Wanneer ze blijven steken in de de haren op mijn armen lijken ze op vliegende mieren met witte vleugeltjes. Ook mijn kale hoofd zit vol met verdronken vliegjes, verdronken in het zweet.
We rijden door het gebied waar in 2012 een aardbeving geweest is en we zien over een afstand van 45 km vele ingevallen boerderijen en ook veel fel gele en oranje nieuwbouw.
Bouwkranen overal.
Er is weinig accomodatie, camping blijkt niet meer te bestaan en we vinden een hotelletje in Modena, een mooie oude stad, maar we moeten verder.....
Marleen heeft helemaal geen goesting om de Apenijnen over te steken met de fiets. We hebben herhaaldelijk gehoord dat oversteken van het gebergte erg tegenvalt. Ervaren fietsers vinden het zwaarder dan de Alpen oversteken....
We besluiten de trein te nemen over de volgende 133 km van Modena naar Pistoia.
We moeten 2 keer overstappen en dat is niet altijd gemakkelijk met fietsen met brede bagage. We missen dan ook de laatste aansluiting omdat we slechts 9 minuten hebben en we met de langzame lift, waar maar 1 fiets inpast, omlaag moeten en dan met een volgende lift weer omhoog om op een ander perron te kunnen komen.
Maar een volgende trein nam ons mee natuurlijk.
Pistoia is warm. Vele gebouwen in het centrum zijn rond 1300 gebouwd in de Pisa stijl, met randen van wit en groen marmer. Het is ook bekend door zijn zilveren altaar waar men 100 jaar over gedaan heeft om te bouwen (tussen 1250 en 1350).
Na de middaghitte rijden we verder en het was toch door die hitte en niet door die 7 km lange stijging van 6%, dat we aankwamen op een camping die nog hoger en nog steiler lag. We stonden wel erg mooi in de schaduw van de hoge bomen naast Hollandse Vera, die al vele maanden op pad was met haar Santos (nog veel beter dan onze Kogas) en op deze tocht al 7500 km gefietst had, voornamelijk alleen.
Vera, een jonge Limburgse juriste uit Rotterdam, haar baan opgezegd om te fietsen,
Tijdens het fietsen schieten regelmatig hagedissen voor mijn wiel weg, in sommige streken zijn ze geel, nu meer groen. Soms blijven we wat steken in de spaken van mijn voorwiel en dat zal wel zeer doen, maar wat kan ik er aan doen? Sorry Partij voor de Dieren. Marleen rijdt steeds achter me en heeft dat probleem niet, ik heb ze dan al verjaagd.
Een otter glijdt langzaam het beekje naast me weer in.
We rijden verder richting Lucardo. 32 graden.
Mooi Toscaanse landschappen, terracotta huizen met 2 verdiepingen en vaak groene luiken en rijen cypressen ervoor. Dit is echt genieten, lijkt wel vakantie zeggen we tegen elkaar.
Ik zie een mooi zitje met een pracht uitzicht over de heuvels achter een privé huis en ik bel aan en vraag of we daar mogen zitten om ons brood met Parmezaanse kaas en ook de pindakaas en Nutella, te nuttigen. Tuurlijk mag dat en we krijgen zelfs expresso
geserveerd en ze vullen onze bidons met helder koud gefiltreerd water. La vita est bella, of zoiets.
In Monrespertoli, was de COOP nog gesloten voor de siësta en we besluiten een biertje te drinken in de plaatselijke bar. Nou de bejaarde, verzakte, bar madame was flink aangeschoten en kon haar dikke billen nog maar nauwelijks draaien achter de tap.
Haar tanden was ze ook verloren en we kwamen net binnen toen ze een Afrikaanse verkoper haar kroeg uit joeg. Ze probeerde bier te tappen maar de tap proestte meer dan het produceerde en heb toen maar een grote fles gekocht. Ik dacht dat Marleen het bij Oranje Jus hield maar dat herinner ik me niet zo precies.
De camping was wat verder weg en natuurlijk weer erg hoog; we houden niet van campings met namen zoals "Panorama" . Je bent kapot voordat je de tent op kunt zetten. Goeie camping trouwens en een aardig Duits stel biedt ons onderdak voor de heftige onweersbui voordat de tent omhoog kon..net te laat voor de bui.
Volgende dag, de zevende van september, rijden we slechts 27 naar San Gimignano Mooie, wel drukke toeristische stad, leuk,om weer eens te zien. Oude Dom met vele fresco's over het leven van Jezus, geschilderd rond 1300.
Vanavond weer eens biefstuk en spinazie, maar dat willen jullie allemaal niet weten.
Weer een regenbui, onze laatste tot Rome misschien? De weersverwachting is prima voor de komende week. Temperaturen steeds 30 graden, dus wel te doen.
We rijden naar Sienna, waar ik nu, op zondag ochtend, continu de klokken hoor luiden alsof we opgeroepen worden om naar de hoogmis te komen. Niet dus, maar we gaan zo wel de stad bezoeken waarvan we uit ervaring weren dat die geweldig mooi is.
Je krijgt door dit relaas misschien wel de indruk dat we veel regen gehad hebben maar eigenlijk valt dat wel mee, we kunnen het steeds net ontvluchten en zijn nauwelijks echt nat geworden, tenminste niet van de regen...
Maar wel van het zweet.
Zweten doen we veel. Natte handen en stuur. Kleren nat, zadel wordt nat. Mijn zweetband is vaak doordrenkt en dan druppelt het soms op de GPS en dat heeft nog wel een touch screen en de druppels doen het beeld met route verspringen...erg vervelend....
Het is niet zover meer naar Rome. Een klein weekje denk ik. Je hoort het nog wel.

PS We hadden geen mogelijkheid om dit verslag door te sturen naar jullie en ondertussen zijn we een stuk verder, in Orvieto, nog maar 'n paar dagen van Rome..

Groetjes
Jan


Hello everyone,

The last entry was written in a **** hotel, which served an elaborate, luxurious, and delicious breakfast in the morning! Geez, did I eat a lot! It was wonderful!!
So, on 31-8, we left "Lago d'Iseo" a rather small lake compared to the other lakes we saw so far. The houses are rather flash, it looks a well-to-do area.
When we leave town, we are soon surrounded by vineyards. This is a bike friendly part, some small hills, but not too bad. The sun shines again. We have a nice ride, stop in Brescia on a pretty, middle age square, where we have our lunch. It is lovely to sit and watch the people walk past and enjoy the Italian atmosphere!
Then at about 5 pm, the sky turns black and the rain starts pouring down. The campground is around the corner, but we have to take shelter under a little roof, until it slows down. Soooo much rain!
At this campground on the "Lago di Garda" they have a cabin for us, which saves us from having to get soggy clothes, tent and linen, how lucky we are! So we take it!
On 1-9 we decide to stay put, because the rain is not going to stop.... Quite nice to have a relaxing day, we read, Jan puts new brake pads on the brakes and tightens some screws here and there, which makes the bikes feel good again.
2-9 we bike 65km to Mantova. It is an easy day, flat area, and the last part of the day along a river or irrigation canal. Very nice. We camp on a "Agrotourisme" campground, next to a farmhouse and after doing a load of washing we bike into town, because we read that it is a beautiful old town. And it was. We sat and ate our couscous dinner on a seat in the square, while taking in the views of old buildings. The whole market square was paved with river stones, very wobbly to walk or ride on, but beautiful.
It is amazing to imagine how many years this has been here, and how many people have crossed this square in all those years.... If only the stones could speak...
3-9 we are truly in the Po Plains now, flat land! I like it a lot, for biking that is. People find it boring but Jan and I enjoy looking around and commenting on what we see.
Sadly we ride a bit later, through an area that has been struck by an earthquake in 2012, and we see many, many houses with collapsed roofs. Often right next to it, there is a new house. The Italians don't shy away from colored houses, they seem to favor yellows and oranges and especially in very bright tones nowadays. How different from NZ that is!
We wanted to stop after 80km, but the campground doesn't exist anymore, so we keep going on. Until Modena, at over 100km. There we find a simple but clean hotel.
4-9 I have convinced Jan to skip the Apennines, because I have heard that they are every bit as difficult as the Alps...and I don't feel like doing another huge effort...
So we take the train (3 trains) to Pistoia. So we bike trough the center to the train station. Fun!
It is not very expensive at all and reasonably easy to do. The first 2 trains we get easily, but third one we miss, because of the awkward slow elevator, that has to move us and 2 bikes to a different platform. Never mind, the next train comes in half an hour.
We arrive in Pistoia and it is noticeably hotter than where we embarked the train. Oops! Really hot!! We sit and have a beer and orange juice in a cafe, we admire the cathedral which is partly built in Pisa style, white and dark green striped, marble, and admire another old city-center. We wait around a bit for the heat to subside.
We leave town but after a while biking I get the feeling that something isn't right...we seem to take far more turns, than my map shows. I ask Jan to check where we are going. And he scrolls his purple line on the GPS and that leads to Florence.... The wrong direction!!! Thank goodness we saw that in time! We can still correct it easily, phew!
We then bike on, to our chosen campground for the night, up the hill. And my goodness, what a hill it was. 7km of turns and twists, up up up at 6%. That is usually not that heavy, but in the heat it was. And unfortunately, the campground, called Panorama, was up an even steeper bit. Awful!! I was half dead on arrival....
But the man at the office was so nice and helpful, he could make me smile again. Great campground too, under high shady trees.
We met a Dutch girl there, who was on a bike trip on her own, and had already done 7500 km.... Amazing.
6-9 somewhere I made a mistake with the dates...never mind...
We are truly in Tuscany now, beautiful landscape which goes up and down a lot, with vineyards and yellow villages, lots of cypresses and it is a joy to watch all that go past while biking. We enjoy it and feel really on holiday in Italy! Nice.
This day we stop for lunch in a tiny settlement and find a seat behind a house. Jan rings the bell and ask if we can sit and eat here. Yes of course is the answer. Later a man comes and brings us an espresso, we have a nice conversation. He is a purser and travels the world, but would like to go biking one day...
The view from that garden is so beautiful...
We carry on. We go uphill, once again. Slowly. In the next town, Montesporelli, want to do some shopping for dinner, but the shops have their midday break, so we decide to wait and have a beer (Jan). The local bar is a laugh! The lady behind the counter is old, no teeth left, rather big and has trouble working out what her customers want...but she manages to chase away the black salesman, with his African jewelry.... Was so funny to watch! Lots of drunk people on that side walk terrace by the way...would life be a bit boring here, I wonder??..
After shopping we go on our way to the camping site which is, sure enough, on the next hill...:-(...... geez Tuscany, we could have done without that. But then the name would not have been Belverde, I guess we must avoid those kind of names in the future.
We did 50kms.
7-9 the good thing about camping on the top of the hill, is that you start the next day with a descent. Great! We will only do a short ride, because our destination is San Gimignano, the town with many, 14, towers. There used to be 72 of them. They were built as to protect oneself against the enemy, but later on also a a sign of wealth.
San Gimignano was on the next hill...so after our happy downhill ride, we climbed up again. By midday we were in the town, inside the walls, on the square. This place is quite touristy and we had seen it before, but we still enjoyed revisiting it again. I went into the cathedral to see the many very colorful and detailed frescos, made in the 12th century. Both the Old Testament and the New Testaments stories were in pictures on the wall, for all the illiterate people to look at, during the mass.
On the camping-site later, we met a young Austrian couple, who had had some trouble finding reasonable paths for biking. Their day had been horrendous, with many too steep parts in it. We showed them our route book and they photographed lots of pages. I am sure they will have a nicer time from now on!
8-9 this day, we bike to Siena. The day is warm. We start by doing a recommended side tour over a Col, and through a nice village. I wasn't that impressed by doing an extra hill, and was a bit grumpy. But really, my ability to climb up has increased quite a lot and so I got there easier than I thought and the village was very attractive, and it's bakery shop even more so...
We arrived 40km later in Siena. Finding the campground was a mission, but once we were there at about 3pm, there was a swimming pool!
Good reason to relax and enjoy! We will stay an extra day, and visit the city tomorrow!
It is very warm now and life is good!
My love to everyone who reads this, with special thoughts of Pam and Derek!!
Xxxx Marleen

Ps
We could not send this before, because we had no internet connection in some places.
In the meantime we are in Orvieto, another 145km further...
It is going well.
Joe, Jan still calls out: car back....:-) it has stuck forever!
We eat far too many pizzas and drink more wine than usual...but hey, we often feel like we have deserved it... Back to living healthy after this exercise ;-)
Lots of love, xxx Marleen