That's it......we kappen ermee
Door: Jan and Marleen
Blijf op de hoogte en volg Jan en Marleen
28 Juli 2017 | Roemenië, Constanţa
That's it..we kappen ermee...
Monday the 24th day of July 2017 was an extremely heavy day: only 85 km to Tulcea along the Danube, with Moldova and later the Ukraine on the other side.
First we crossed the river at sunrise ( beautiful !) and then we got the dogs and the hills.
Not too difficult first but when the sun got higher in the sky during the morning and the hills became steeper it was hard.
Many, many climbs.
One kms long climb, sometimes 10% steep, was enough for Marleen...she could not do it anymore...At one point, close to the top, they were repairing the road and fresh black tar under our tires made it hotter and unbearable. Marleen nearly collapsed and I parked my bike and brought her bike to the top and while walking back to collect my bike, a young man had left his road roller and was walking up my bicycle! How cool was that! Romanian people are lovely.
The next day we were still tired. The air was humid and warm, so close to the black sea in the delta from the Danube.
We stay in nice friendly places though.
But it was enough and we decided NOT to go on to Istanbul but find other ways to go home.
Since we made that decision, Marleen is so happy. This trip was not so very long, shorter then last years, and the beginning, until Budabest also not hard, but very demanding in Romania.
The cars pass you sometimes with 120km/hr and that is frightening.
No bike paths, bad roads with many holes and very warm now and many climbs.
No official accommodation was available over long distances.
That all together makes friendly Romania an adventurous but not too easy country to travel by bicycle.
I would have liked it more, if Marleen had loved it a bit more, but it was difficult for her. She is very flexible and strong but not 60 any more.
We biked on to Corbu where, after information in the local small shop, the lady organized a place for us to stay in a house with a spare room ensuite in the village.
3 Km further, a teenaged girl, waved at us and accompanies us to her house.
We could use the kitchen and dad got us all kinds of vegetables out of his garden.
Grandma chased the dogs and cats away.
A nice extended family, who all went to a beach party that night and left us to look after the house. We slept and left that morning very early again before anyone got up.
Oh, I nearly forgot....so much happening all the time.....when I was foto graphing a new Orthodox Church , a man invited us into the church where we saw 2 man painting new beautiful frescos on the white wall. Some fresco's are old but they still make them in the same way like they did hundreds of years ago. An impressive art form.
Thursday we drove to Mamaia and along the Black Sea.
Busy, busy, busy.
We settled in a hotel in the center of Constanta, where we are now.
We made plans how to get back into the Netherlands and we bought train tickets to Bucarest for tonight, Friday night.
From there we will try to find a flight to Amsterdam, for us and our bikes and we might bike home.....easy flat and maybe not too hot, but you never know.
Cheers
Jan
Hallo allemaal!
Ja, er is een verandering in onze plannen gekomen, maar ik zal bij het begin beginnen..
We vertrokken vroeg uit Hotel Sport in Galati, om de veerboot van 6 uur te halen. Het was die nacht niet verder afgekoeld dan 23 graden ofzo, dus de lucht voelde warm en klam aan. Met het veer meegaan was best spannend en speciaal; we staan tussen een paar vrachtwagens, veel auto's en veel voetgangers en gaan de brede Donau over bij zonsopkomst;de zon is staat rood aan de horizon. We steken over naar de Delta van de Donau. Ik ben benieuwd...we zijn in de vlakte beland, hoe zal dat zijn?
Al gauw blijkt dat het minder vlak is dan ik gehoopt had...de uitlopers van de Karpaten melden zich en wij moeten heuvelrug na heuvelrug over, vaak steil klimmend. De warme en vochtige atmosfeer zorgt ervoor dat we nat worden van t zweet. De zon helpt daar ook nog een handje aan mee...het is onaangenaam fietsen in die drukkende, overweldigende hitte. Veel hotels zijn er wederom niet, dus dat wordt weer een lange dag van 85km...en ergens op die dag, stortte ik volledig in. Op een heuvel van 10%, die net opnieuw met teer besmeerd was, dus pikzwart en nog heter dan de rest, bijna op de top moest ik afstappen en gaan lopen...ik huilde bijna van uitputting...nou ja ik huilde echt. Jan sprong van zijn fiets, parkeerde hem en nam meteen mijn fiets over. Ik breng je fiets wel naar boven, zei hij. Loop jij maar op je gemak! Rustig aan!! En dat deed ik. Terwijl Jan zijn fiets dus achterbleef op de helling.
Maar, toen wij boven waren aangekomen, kwam een jonge man met Jan zijn fiets naar boven gelopen. Hij was de bestuurder van de wals en had zijn werk onderbroken om ons te helpen! Geweldig he?! Wat zijn het toch aardige mensen, die Roemenen, steeds weer!
Nadat ik weer een beetje bijgekomen was van de vermoeidheid, gingen we verder. We maakten onze rit af en stopten Tulcea in een prachtig, schoon, luxe hotel. Altijd voor dezelfde prijs van 100Lei, dat is ongeveer €22 of €23. Goed om te douchen en bij te komen!
Op 25/7 vertrekken we om 7.15 uur. Eigenlijk te laat.
De eerste 30km ging goed, een lange 5% klim, heuvelrug, toen een tweede lange 5% klim. Maar dit keer door de de onophoudelijke, windkracht 4 tegenwind, overviel mij weer het gevoel van wanhoop.. Ik houd dit niet meer vol, dacht ik...het is teveel, te zwaar, te heet, te vochtig...te moeilijk !!!! We ploeteren door tot ons eindpunt. Jurilovca, een Dorp met Russische achtergrond, gesticht door Lipovanen. Dit dorp is inderdaad anders, vol met kleurige bloementuintjes, nette stoepjes, vrolijke geverfde, verzorgd uitziende huizen en de mensen lachen er en maken grapjes met elkaar. Zo lijkt het voor ons in ieder geval. We vinden er een soort hostel-hotel, waar we een wasmachine mogen gebruiken en al onze was weer eens doen. Heerlijk. We eten er in de grote ruime eetzaal, terwijl er buiten een onweersbui voorbij trekt....we boffen dat we binnen zijn!
We praten over de mogelijkheid om onze plannen te wijzigen. Dit is geen plezier meer. En ik ben bang dat het er in Bulgarije en Turkije er niet beter op zal worden... Jan luistert. We kijken naar vluchten vanuit Boekarest en ontdekken dat dat een optie is. We zullen erover nadenken de volgende dagen.
Op woensdag de 26ste rijden we naar Corbu, aan de Zwarte Zee. Deze dag waren we eerder van start dus reden in de koelte en kwamen aan om 11 uur s'ochtends. Mooi! Onderweg werden we uitgenodigd door een man bij een prachtig kerkje om binnen te komen kijken. Nieuwsgierig als we zijn, gingen we dus en troffen daar een schilder aan, die de iconen op de wand aan het schilderen was. We waren erg onder de indruk over hoe mooi en precies en kleurrijk die schilderingen zijn! En wat speciaal om te zien hoe deze kunst wordt uitgevoerd! Weer lucky dus!
We sliepen in een soort Homestay, bij een familie die heel gastvrij hun huis en buitenkeuken met ons deelde. Een gezellig verblijf!!
In de middag fietsten we nog even naar t strand, aan de zwarte zee. Weer in diezelfde broeierige, plakkerige hitte. Maar een wandeling met je tenen in het water is toch altijd heerlijk en een beetje verfrissend, he?!
Intussen blijkt dat stoppen nabij is nu. Jan vindt t wat jammer, maar snapt het gelukkig ook wel...
We rijden op de 27ste het laatste stuk naar Constanta, het eindpunt van de Limesroute. We komen langs de drukke toeristische boulevard van Mamaia, waar de vele zomerzontoeristen uit Oost Europa zich bruin laten bakken. Het lijkt op andere ressorts die we elders in de wereld hebben gezien.
We strijken neer in ons hotel, en gaan aan de gang met bedenken van de terugtocht. Hoe krijgen we fietsen, bagage etc mee, per trein en per vliegtuig. Helemaal zijn we er nog niet uit, maar voorlopig is de trein naar Boekarest geboekt. Gelukkig ben ik met een doorgewinterde reiziger op stap en ik weet zeker dat dit wel goed gaat komen. Tot zover dus...vanuit Constanta.
Met veel liefs en heel veel groetjes,
Xxx Marleen
Ps. We hebben gisteravond gevierd dat we t zover gehaald hebben met een grandioze grote maaltijd en een fles wijn!! Was Super!!
Monday the 24th day of July 2017 was an extremely heavy day: only 85 km to Tulcea along the Danube, with Moldova and later the Ukraine on the other side.
First we crossed the river at sunrise ( beautiful !) and then we got the dogs and the hills.
Not too difficult first but when the sun got higher in the sky during the morning and the hills became steeper it was hard.
Many, many climbs.
One kms long climb, sometimes 10% steep, was enough for Marleen...she could not do it anymore...At one point, close to the top, they were repairing the road and fresh black tar under our tires made it hotter and unbearable. Marleen nearly collapsed and I parked my bike and brought her bike to the top and while walking back to collect my bike, a young man had left his road roller and was walking up my bicycle! How cool was that! Romanian people are lovely.
The next day we were still tired. The air was humid and warm, so close to the black sea in the delta from the Danube.
We stay in nice friendly places though.
But it was enough and we decided NOT to go on to Istanbul but find other ways to go home.
Since we made that decision, Marleen is so happy. This trip was not so very long, shorter then last years, and the beginning, until Budabest also not hard, but very demanding in Romania.
The cars pass you sometimes with 120km/hr and that is frightening.
No bike paths, bad roads with many holes and very warm now and many climbs.
No official accommodation was available over long distances.
That all together makes friendly Romania an adventurous but not too easy country to travel by bicycle.
I would have liked it more, if Marleen had loved it a bit more, but it was difficult for her. She is very flexible and strong but not 60 any more.
We biked on to Corbu where, after information in the local small shop, the lady organized a place for us to stay in a house with a spare room ensuite in the village.
3 Km further, a teenaged girl, waved at us and accompanies us to her house.
We could use the kitchen and dad got us all kinds of vegetables out of his garden.
Grandma chased the dogs and cats away.
A nice extended family, who all went to a beach party that night and left us to look after the house. We slept and left that morning very early again before anyone got up.
Oh, I nearly forgot....so much happening all the time.....when I was foto graphing a new Orthodox Church , a man invited us into the church where we saw 2 man painting new beautiful frescos on the white wall. Some fresco's are old but they still make them in the same way like they did hundreds of years ago. An impressive art form.
Thursday we drove to Mamaia and along the Black Sea.
Busy, busy, busy.
We settled in a hotel in the center of Constanta, where we are now.
We made plans how to get back into the Netherlands and we bought train tickets to Bucarest for tonight, Friday night.
From there we will try to find a flight to Amsterdam, for us and our bikes and we might bike home.....easy flat and maybe not too hot, but you never know.
Cheers
Jan
Hallo allemaal!
Ja, er is een verandering in onze plannen gekomen, maar ik zal bij het begin beginnen..
We vertrokken vroeg uit Hotel Sport in Galati, om de veerboot van 6 uur te halen. Het was die nacht niet verder afgekoeld dan 23 graden ofzo, dus de lucht voelde warm en klam aan. Met het veer meegaan was best spannend en speciaal; we staan tussen een paar vrachtwagens, veel auto's en veel voetgangers en gaan de brede Donau over bij zonsopkomst;de zon is staat rood aan de horizon. We steken over naar de Delta van de Donau. Ik ben benieuwd...we zijn in de vlakte beland, hoe zal dat zijn?
Al gauw blijkt dat het minder vlak is dan ik gehoopt had...de uitlopers van de Karpaten melden zich en wij moeten heuvelrug na heuvelrug over, vaak steil klimmend. De warme en vochtige atmosfeer zorgt ervoor dat we nat worden van t zweet. De zon helpt daar ook nog een handje aan mee...het is onaangenaam fietsen in die drukkende, overweldigende hitte. Veel hotels zijn er wederom niet, dus dat wordt weer een lange dag van 85km...en ergens op die dag, stortte ik volledig in. Op een heuvel van 10%, die net opnieuw met teer besmeerd was, dus pikzwart en nog heter dan de rest, bijna op de top moest ik afstappen en gaan lopen...ik huilde bijna van uitputting...nou ja ik huilde echt. Jan sprong van zijn fiets, parkeerde hem en nam meteen mijn fiets over. Ik breng je fiets wel naar boven, zei hij. Loop jij maar op je gemak! Rustig aan!! En dat deed ik. Terwijl Jan zijn fiets dus achterbleef op de helling.
Maar, toen wij boven waren aangekomen, kwam een jonge man met Jan zijn fiets naar boven gelopen. Hij was de bestuurder van de wals en had zijn werk onderbroken om ons te helpen! Geweldig he?! Wat zijn het toch aardige mensen, die Roemenen, steeds weer!
Nadat ik weer een beetje bijgekomen was van de vermoeidheid, gingen we verder. We maakten onze rit af en stopten Tulcea in een prachtig, schoon, luxe hotel. Altijd voor dezelfde prijs van 100Lei, dat is ongeveer €22 of €23. Goed om te douchen en bij te komen!
Op 25/7 vertrekken we om 7.15 uur. Eigenlijk te laat.
De eerste 30km ging goed, een lange 5% klim, heuvelrug, toen een tweede lange 5% klim. Maar dit keer door de de onophoudelijke, windkracht 4 tegenwind, overviel mij weer het gevoel van wanhoop.. Ik houd dit niet meer vol, dacht ik...het is teveel, te zwaar, te heet, te vochtig...te moeilijk !!!! We ploeteren door tot ons eindpunt. Jurilovca, een Dorp met Russische achtergrond, gesticht door Lipovanen. Dit dorp is inderdaad anders, vol met kleurige bloementuintjes, nette stoepjes, vrolijke geverfde, verzorgd uitziende huizen en de mensen lachen er en maken grapjes met elkaar. Zo lijkt het voor ons in ieder geval. We vinden er een soort hostel-hotel, waar we een wasmachine mogen gebruiken en al onze was weer eens doen. Heerlijk. We eten er in de grote ruime eetzaal, terwijl er buiten een onweersbui voorbij trekt....we boffen dat we binnen zijn!
We praten over de mogelijkheid om onze plannen te wijzigen. Dit is geen plezier meer. En ik ben bang dat het er in Bulgarije en Turkije er niet beter op zal worden... Jan luistert. We kijken naar vluchten vanuit Boekarest en ontdekken dat dat een optie is. We zullen erover nadenken de volgende dagen.
Op woensdag de 26ste rijden we naar Corbu, aan de Zwarte Zee. Deze dag waren we eerder van start dus reden in de koelte en kwamen aan om 11 uur s'ochtends. Mooi! Onderweg werden we uitgenodigd door een man bij een prachtig kerkje om binnen te komen kijken. Nieuwsgierig als we zijn, gingen we dus en troffen daar een schilder aan, die de iconen op de wand aan het schilderen was. We waren erg onder de indruk over hoe mooi en precies en kleurrijk die schilderingen zijn! En wat speciaal om te zien hoe deze kunst wordt uitgevoerd! Weer lucky dus!
We sliepen in een soort Homestay, bij een familie die heel gastvrij hun huis en buitenkeuken met ons deelde. Een gezellig verblijf!!
In de middag fietsten we nog even naar t strand, aan de zwarte zee. Weer in diezelfde broeierige, plakkerige hitte. Maar een wandeling met je tenen in het water is toch altijd heerlijk en een beetje verfrissend, he?!
Intussen blijkt dat stoppen nabij is nu. Jan vindt t wat jammer, maar snapt het gelukkig ook wel...
We rijden op de 27ste het laatste stuk naar Constanta, het eindpunt van de Limesroute. We komen langs de drukke toeristische boulevard van Mamaia, waar de vele zomerzontoeristen uit Oost Europa zich bruin laten bakken. Het lijkt op andere ressorts die we elders in de wereld hebben gezien.
We strijken neer in ons hotel, en gaan aan de gang met bedenken van de terugtocht. Hoe krijgen we fietsen, bagage etc mee, per trein en per vliegtuig. Helemaal zijn we er nog niet uit, maar voorlopig is de trein naar Boekarest geboekt. Gelukkig ben ik met een doorgewinterde reiziger op stap en ik weet zeker dat dit wel goed gaat komen. Tot zover dus...vanuit Constanta.
Met veel liefs en heel veel groetjes,
Xxx Marleen
Ps. We hebben gisteravond gevierd dat we t zover gehaald hebben met een grandioze grote maaltijd en een fles wijn!! Was Super!!
-
28 Juli 2017 - 14:40
Hans Reversma:
Lieve mensen....diep respect voor wat jullie doen....en vooral...samen doen...samen meemakem....samen genieten...maar ook samen afzien...Of je nou wel of niet die vooraf gedachte eindbestemming haalt...de er aring is nu al weer enorm! En iedereen....waaronder wij...zijn blij om jullie straks weer te zien! Dikke knuf. Hawi -
28 Juli 2017 - 15:07
Ietje:
Lieve Marleen en Jan,
Wat zijn jullie fantastische, avontuurlijke mensen. Het is, na al deze zware tochten, echt geen gezichtsverlies om eerder te stoppen met jullie fietsvakantie, dan jullie planning was.
Wat hebben jullie prachtige verslagen gemaakt, zodat al jullie volgers hebben kunnen genieten van al het moois dat op jullie pad is gekomen, chapeau!!!
Ik wens jullie een goede reis terug naar Nederland en dan hoop ik gauw iets met jou, Marleen, te kunnen afspreken.
Groetjes en tot horens,
Ietje -
28 Juli 2017 - 17:12
Rene:
Goed gedaan! Wij zijn trots op jullie! -
28 Juli 2017 - 18:43
Els:
Geweldig toch, jullie hebben de Black Sea bereikt, dat was volgens mij de eindbestemming. Ik moet eerlijk zeggen dat ik een beetje opgelucht ben, dat jullie niet tot Istanbul gaan. Ik kreeg het bij tijd en wijlen zelf een beetje benauwd bij het op papier volgen van jullie reis. Petje af -
28 Juli 2017 - 23:57
Ingeborg:
Lieve Marleen en Jan,
Van mij alleen maar bewondering, dat jullie zover zijn gekomen! Al die ontberingen. Natuurlijk heeft het jullie ook veel moois gebracht. De beslissing of het dat ook waard blijft is een moeilijke, maar zeker ook knap om de beslissing te nemen om ermee te stoppen als de balans naar de verkeerde kant dreigt ui te gaan. Mooi, dat jullie die beslissing samen hebben kunnen nemen. Alle respect voor jullie avontuur en mooie reisverslagen. ik wens jullie dan ook graag een behouden thuiskomst.
Knuffel en lieve groetjes,
Ingeborg -
29 Juli 2017 - 01:13
Janneke:
Of course everyone has already said it, but you are AMAZING!!! You have gone further, pushed yourself harder, than most people would and everyone here is in awe of you. That you got to the point where you need to say enough is enough and it's time to stop is absolutely fair enough, and it took you a hell of a journey to reach that point, with many adventures, experiences and newly created memories on the way.
Travel safe back to Holland, and enjoy the comforts of home once you get there.
Today, here, we have a blue sunny day, and I've been standing on your deck, watching our hill, wondering how it will change over the next weeks and months. Everything in our life is changing at the moment, in a very overwhelming way. I hope I can hang on for the ride.
Love Janneke -
29 Juli 2017 - 02:45
Joe Cama:
Well done guys. I think it was a courageous decision and one which you would not have taken lightly Marleen, knowing how stoic and determined Jan can be. I mean that in a respectful way to the both of you.
it is important to reflect on what you have achieved and as Arthur Ashe once said "Success is a journey not a destination and the doing is more important than the outcome". So from me it has been pure admiration and enjoyment following your journey through your blog. Thank you for sharing your thoughts, feelings and experiences.
I look forward to one day seeing you both again. A big hug to you both. Kind regards - Joe -
29 Juli 2017 - 09:52
Klaas En Inekei:
ik voel helemaal mee en zit hier bij mijn tent in Hoog Soeren ook te janken. Prachtig dat jullie de Limesroute hebben afgerond en goede thuisreis. Tot gauw.
-
29 Juli 2017 - 10:21
Tineke & Sjaak Gisbers:
Jan en Marleen,
Nadat jullie in Gyula vertrokken zijn hebben we met interesse jullie blog gevolgd. Een bericht in "onze" krant "De Limburger" van vanmorgen herinnerde ons natuurlijk weer meteen aan jullie avontuurlijke en gedurfde onderneming en leek ons wel leuk om met jullie te delen (zie Facebook Marleen). Toen we meteen daarna jullie blog van donderdag j.l. lazen hebben we daar wel kort over getwijfeld, maar waarom eigenlijk: jullie hebben je einddoel immers gehaald en dat vinden wij een geweldige prestatie!!! Sorry Jan, maar dit geldt wat ons betreft in het kwadraat voor Marleen!
Geniet op de terugreis en "thuis" van een welverdiende rust!
-
29 Juli 2017 - 16:19
Jan En Gidy Brink:
Lieve Marleen en Jan,
Wat een supersterren zijn jullie‼️ -
29 Juli 2017 - 17:12
Rick:
Djiezus, wat een avontuur toch weer. Ben zoooooooo onder de indruk van jullie onderneming(en) en alles wat daarmee samenhangt, dat ik dat "kappen" wel snap. En ik denk dat jullie zo veel andere dan geografische doelen hebben gehaald, dat ik zou denken dat het niet eens anders kan dan dat je je doel al lang en breed gehaald hebt. Was plezier, genieten er daar niet een van?????
Kortom: ik vind het SUUUUUPER wat jullie gedaan hebben en vind het leuk om te lezen dat je de afsluiting gevierd hebt. Mijn dikke duim hebben jullie hoor !!! -
29 Juli 2017 - 22:20
Ance:
Goed van jullie dat je deze beslissing genomen hebt. Daar is ook lef voor nodig.
We zien jullie weer graag terug in Nederland.
Super gedaan
Liefs Ance -
30 Juli 2017 - 10:34
Rene En Anita :
Hoi Jan en Marleen, we volgen jullie belevenissen op afstand en met grote bewondering. Fantastisch dat jullie de Zwarte Zee hebben gehaald met zoveel ontberingen. Respect voor het besluit. We doen het jullie niet na. Goede terugreis. En neem svp wat zon en warmte mee naar dit deel van Europa....... groetjes, René en Anita -
30 Juli 2017 - 13:58
Connie:
Nou , ik ben blij dat jullie besloten hebben te stoppen en terug te vliegen.
Wat een doorzettingsvermogen. En wat hebben jullie veel moois mee mogen maken. Vooral de ontmoetingen met gastvrijheid van de mens vind ik geweldig om te lezen.
Jullie zijn geweldig en ik kijk naar jullie uit. Goeie terugreis. Heel veel liefs
Connie -
31 Juli 2017 - 12:12
Hannie:
Lieve Jan en Marleen,
Diep respect voor jullie doorzettingsvermogen en wat een verstandige beslissing. Goeie reis terug dikke knuffel van mij tot gauw xxx Hannie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
